ଛନ୍ଦ

ସ୍ପେନ୍ ର ଗୋଟିଏ ଜେଲଖାନା । ସେହି ଜେଲଖାନାର ପଛପଟରେ ଅଛି ଗୋଟିଏ ଲମ୍ବା ବାରନ୍ଦା, ଉଚ୍ଚ ପାଚେରୀ ଘେରା ସେଇ ଗୋଟିକ ବଧ୍ୟଭୂମୀ । ସେହି ବାରନ୍ଦାରେ ଠିଆ ହୋଇଛି ଜଣେ ତରୁଣ,ଲୟାଲିଷ୍ଟ । ତାହାର ସାମ୍ନାରେ ମୁହାମୁହିଁ ଛିଡା ହୋଇଛନ୍ତି ଦିଜଣ ସୈନିକ,ଫାୟାରିଂ ସ୍କୋୟାର୍ଡ। ପାଖରେ ସ୍କୋୟାର୍ଡର ଲିଡର ଅର୍ଥାତ୍ ଅଫିସର୍ ଇନ୍ କମାଣ୍ଡ । ତାହାଠାରୁ ଆଉ ଟିକିଏ ଛାଡି ଆଉ କେତେଜଣ ଅଫିସର । ସମସ୍ତେ ଶେଷଦୃଶ୍ୟ ଦେଖିବା ପାଇଁ ଉନ୍ମୁଖ । ମୃତ୍ୟୁ ଭଳି ସ୍ତବ୍ଧ ଗୋଟିଏ ପରିବେଶ । ଏଇ ସବୁ ଭିତରେ ଅଳସ ପଦକ୍ଷେପରେ ଅତି ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଆଗେଇ ଆସୁଛି ଦିନ । ଏଇ ତ ସକାଳ ହେଲା।

ମନେ ହେଉଥିଲା ହୁଏତ ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର କିଛି ଘଟିଯାଇପାରେ , ମୃତ୍ୟୁଦଣ୍ଡ ହୁଏତ ଉପରମହଲରୁ ଠିକ୍ ଶେଷ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ନାକଚ ହୋଇଯିବ । ହେଉ ପଛେ ସେ ବିପକ୍ଷବାଦୀ,ଲୟାଲିଷ୍ଟ, କିନ୍ତୁ ଏ ମଣିଷ ଟି ତ ଯେମିତି ସେମିତି ମଣିଷ ନୁହଁ ! ବେଶ୍ ଉଚ୍ଚମାପର ମଣିଷ,ନାଆଁ କହିଲେ ସଭିଏଁ ଥରକରେ ଚିହ୍ନନ୍ତି,ହସକଥା ଲେଖିବାରେ ତାହାରି ଭଳି ଆଉ ଜଣେ ମିଳିବା ବଡ କଷ୍ଟକର । ଆଉ ତା’ ଉପରେ ଆଜି ଏଇଠେ ଯିଏ ଫାୟାରିଂ ସ୍କୋୟାର୍ଡ ର ଲିଡର୍,ଏଇ ଅଫିସର-ଇନ୍-କମାଣ୍ଡ ତାହାର ଏକଦା ଖୁବ୍ ଘନିଷ୍ଠ ବନ୍ଧୁ । ଦି ଜଣ ଏକାସାଙ୍ଗରେ ବଢି ଉଠିଛନ୍ତି,ଏକାଠି ପାଠ ପଢିଛନ୍ତି,ଖାଇବା ବୁଲିବା ଆଉ ଯେତେକ ଆଡ୍ଡା ଉଭୟଙ୍କର ଏକାଠି । ଦିନ ପରେ ଦିନ କେତେ ଥର ସେମାନେ ନିଜ ନିଜ ଭିତରେ କଳି ତକରାଳ ନକରିଛନ୍ତି ! ମତାନ୍ତର ହୋଇଛି,ମନାନ୍ତର ହୋଇଛି ,ସବୁ କେବଳ ଦେଶର ରାଜନୀତିକୁ କେନ୍ଦ୍ର କରି । ଆଜି ସେହି ରାଜନୀତିର ଏକ ଭୟଙ୍କର ଚେହେରା ଦେଖା ଦେଇଛି,ଗୃହଯୁଦ୍ଧ ବେଶରେ ।

ଆଜି ଦିଜଣ ମୁହାଁମୁହିଁ ଛିଡା ହୋଇଛନ୍ତି । ଜେଲଖାନାର ପଛପଟ ବେଶ୍ ଉଚ୍ଚା ପାଚେରୀ ରେ ଘେରାଯାଇଥିବା ବାରଣ୍ଡାରେ। ବଧ୍ୟଭୂମୀରେ ।

ଅଫିସରର ଏଇଲେ ବେଶ୍ କିଛି ପୁରୁଣାଦିନର କଥା ମନେ ପଡୁଛି । ସତରେ ଏଇ ସବୁ କଥା ଏଇଲେ ଭାବି ଆଉ କି ଲାଭ ? ଯୁକ୍ତି ତର୍କ ର ସେମିତି କୌଣସି ପ୍ରୟୋଜନ ଆଜି ଆଉ ନାହିଁ । ଯୁଦ୍ଧର ପ୍ରଭାବରୁ ଏସବୁ ଆଜି ବାତିଲ ହୋଇଯାଇଛି । ଅତୀତ ଆଜି ବାତିଲ,ବନ୍ଧୁତ୍ୱ ଆଜି ଖାରଜ,କେବଳ ଆଖି ଆଗରେ ସେହି ଗୋଟିଏ ଭବିଷ୍ୟତ ଯାହା କଥା ଭାବି ଦେଶର ମଣିଷ ଆଜି ଏକ ଅନ୍ତର୍ଘାତୀ ଯୁଦ୍ଧରେ ମାତି ଉଠିଛି ।

ବେଶ କେତେଦିନ ପରେ ଦୁଇ ବନ୍ଧୁ ଆଜି ସାମ୍ନାସାମ୍ନି ହୋଇଥିଲେ । ଆଜିର ଏଇ ଭୟଙ୍କର ସକାଳରେ । ଦୁଇଜଣ ଦୁଇଜଣଙ୍କ ଆଖିରେ ଆଖି ରଖିଲେ ,ମୃଦୁ ହସ ଉଭୟଙ୍କ ଓଠରେ,କେହି କିନ୍ତୁ ପଦଟିଏ କିଛି କହିନଥିଲେ । ସମସ୍ତେ ଚୁପଚାପ,କେବଳ ସକାଳର ମଧୁର ଆଲୁଅ ଖାଲି ପାଚେରୀ ଘେରା ସେଇ ଅଂଚଳରେ ନିଜକୁ ଟିକିଏ ଟିକିଏ ଅଜାଡି ଚାଲିଥାଏ। ଭାରି ଅଦ୍ଭୁତ କେମିତି ଏକ ଶୀତଳ ସ୍ତବ୍ଧତା । ହୁଏତ ବା ଏକ ଅବାଗିଆ ପ୍ରଶାନ୍ତି ,ଏକ କଠିନ ଛନ୍ଦରେ ବନ୍ଧାହୋଇ ରହିଛି । ନୈଃଶବ୍ଦର ଛନ୍ଦ, ଛାତି ଭିତରେ ଥିବା ହୃତପିଣ୍ଡର ଦୁକୁଦୁକି ଭଳି । ସେହି ଛନ୍ଦର ସହ ଅଟକି ପଡିଛନ୍ତି ଉପସ୍ଥିତ ସମସ୍ତ ମଣିଷ,ଫାୟାରିଂ ସ୍କୋୟାର୍ଡ,ସ୍କୋୟାର୍ଡ ଲିଡର୍ ,ସଭିଏଁ ।

ନୈଃଶବ୍ଦକୁ ଭେଦ କରି ହଠାତ୍ ଗର୍ଜି ଉଠିଲା ସ୍କ୍ୱୋୟାର୍ଡ ଲିଡର୍ ର କଣ୍ଠ ସ୍ୱର,ଆଟେନସନ୍ ।

ଛଅଟା ରାଇଫେଲ୍ ସତର୍କ ହୋଇ ଉଠିଲା । ଛଅଟା ରାଇଫେଲ୍ କୁ ଶକ୍ତ ହାତରେ ଜାବୁଡି ଧରିଲେ ଛଅଜଣ ସୈନିକ। କଠିନ ଛଅ ଜଣ । ଛନ୍ଦରେ ବନ୍ଧା ଫାୟାରିଂ ସ୍କୋୟାର୍ଡ ।

ବିଜୁଳି ଭଳି କ’ଣ ଯେମିତି ଘଟିଗଲା । ଲୟାଲିଷ୍ଟ ତରୁଣ ଟିକିଏ କାଶି ଉଠିଥିଲା,ଶେଷଥର ପାଇଁ ସେ ଯେମିତି ନିଜର ଗଳାକୁ ପରିଷ୍କାର କରି ନେଉଛି ।

ଅର୍ଥାତ୍ ଯେମିତି ତାଳ ଛିଣ୍ଡି ଗଲା,ସମସ୍ତ ପରିବେଶ ଏଇଲେ ବେସୁରା । ନୈଃଶବ୍ଦର ପରିବେଶ ଘଡିକରେ ଭାଙ୍ଗି ଟୁକୁରା ଟୁକୁରା ହୋଇଯାଇଛି। ଯେମିତି ଛିଟିକି ପଡିଛି ସ୍କ୍ୱୋୟାର୍ଡ ଲିଡର୍,ଅସହାୟ ,ଶୂନ୍ୟରେ ଭାସୁଛି । ହଠାତ୍ କ’ଣ ଗୋଟିଏକୁ ଜାବୁଡି ଧରିବାକୁ ଚାହିଁଲା ସେ। ଆସାମୀକୁ ଚାହିଁଲା । ଯଦି ସେ କିଛି ଏଇଲେ କହେ ତେବେ ..।

ଆସାମୀ ଅର୍ଥାତ୍ ତରୁଣ ଲୟାଲିଷ୍ଟ ଜଣକ କିନ୍ତୁ ସ୍ଥିର ଭାବରେ ଛିଡା ହୋଇଛି । ଆଖିରେ କୌଣସି ସ୍ୱପ୍ନ ନାହିଁ, ଓଠରେ କୌଣସି ପ୍ରଶ୍ନ ନାହିଁ ।

ଫାୟାରିଂ ସ୍କୋୟାର୍ଡ । ସ୍କୋୟାର୍ଡ ଆଡକୁ ଚାହିଁଲା ଲିଡର୍ । ବନ୍ଧୁକଧାରୀ ଛଅଜଣ ସୈନିକ । କଠିନ ଆଉ ଜଟିଳ ଛନ୍ଦରେ ବନ୍ଧା ଛଅଜଣ । ଦ୍ୱିତୀୟ ଆଦେଶର ପ୍ରତ୍ୟାଶାରେ ଆଜ୍ଞାବହ ଛଅଜଣ ।

କିଛି ସମୟ ପାଇଁ ନିଜର ଚେତନାକୁ ଯେମିତି ହରାଇବସିଥିଲା ସ୍କ୍ୱୋୟାର୍ଡ ଲିଡର୍। କେବଳ ଆଖିରେ ଯାହା ଦେଖାଯାଉଛି ତାହାକୁ ସମ୍ବଳ କରି ସେ କେତେ ଘଡି ଖାଲି ଛିଡା ହୋଇ ରହିଲା । ଦେଖିଲା : ଗୋଟିଏ ମଣିଷ ପାଚେରିକୁ ପିଠିକରି ସିଧା ଛିଡା ହୋଇଛି ଆଉ ତାହାର ସାମ୍ନାରେ ମୁହାଁମୁହିଁ ଛିଡା ହୋଇଛନ୍ତି ଛଅଜଣ ସୈନିକ,ଟିକିଏ ଛାଡି ଆଉ ସେମିତି କେତେଜଣ । ଅର୍ଥାତ୍ ଇଏ ଏକ ଅତ୍ୟନ୍ତ ସାଧାରଣ ଦୃଶ୍ୟ ,ଯାହାର କୌଣସି ଅର୍ଥ ନାହିଁ,କୌଣସି ତାତ୍ପର୍ଯ୍ୟ ନାହିଁ ।

ଅନାଦିକାଳରୁ ଗୋଟିଏ ଘଡି ଅବିରାମ ଚାଲି ଆସୁଥିଲା,ତାହାର ଟିକିଟିକି ଶବ୍ଦ ଏଇ ଯେମିତି ବନ୍ଦ ହୋଇଗଲା। ଏଇଭଳି କିଛି ନିଶ୍ଚଳ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ବିତିଗଲା । ତାହାପରେ ଚେତନାମାନ ଫେରି ଆସିବାକୁ ଲାଗିଲା , ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ । ସ୍କୋୟାର୍ଡ ଲିଡର୍ ବୁଝି ପାରିଲା,ଏଇଲେ ସେ ଯାହା କହୁଛି ଆଉ କ’ଣ କ’ଣ ଏମିତି ଯେତେ ତାହାର କହିବାର ଅଛି । ନିଜକୁ ଯଥା ସମ୍ଭବ ସମ୍ଭାଳି ନେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲା ସ୍କ୍ୱୋୟାର୍ଡ ଲିଡର୍,କହିଲା, ନିଜର ସାମର୍ଥ୍ୟ ଅନୁଯାୟୀ ବେଶ୍ ଜୋର୍ ଗଳାରେ, ସୋଲଡର୍ ଆର୍ମସ୍ । ଅସ୍ତ୍ରକୁ ଉଞ୍ଚାଅ ।

ତାହାପରେ ତାହାର ମନେହେଲା ଯେମିତି ଏହା ଠିକ୍ ନୁହଁ ,ତାହାର କାନକୁ ଏ ସବୁ ଭଲ ଶୁଭିଲା ନାହିଁ । ବେସୁରା,ତାଳହୀନ । ଅସଂଲଗ୍ନ, କିନ୍ତୁ ଯେଉଁମାନଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଏଇ କଥା ସେମାନେ କିଛି ଯେମିତି ଏଥିରୁ ବୁଝି ପାରିନାହାଁନ୍ତି , ଏ ସବୁର ଧାର୍ ଧାରନ୍ତି ନାହିଁ ଯେମିତି । ଯାହା କରଣୀୟ ସେଇକଥା ସେମାନେ ଚଟପଟ କରିବସିଲେ । ସ୍ୱାଭାବିକ ବିକ୍ରମରେ ସେଇ କାମକୁ କଲେ,ସହଜାତ ଛନ୍ଦରେ,କାନ୍ଧ ପାଖାପାଖି ଉଞ୍ଚାଇ ନେଇଥିଲେ ଛଅଟିଯାକ ବନ୍ଧୁକ ।

ତତକ୍ଷଣାତ୍ ସଂକ୍ରମିତ ହୋଇପଡିଲା ସ୍କୋୟାର୍ଡ ଲିଡର୍ । ବିପୁଳ ବିକ୍ରମରେ ଚିତ୍କାର କଲା,ଟୁ ଏମ୍ । ଲକ୍ଷ୍ୟ ସ୍ଥିର କର ।

ଛଅଜଣ ସୈନିକଙ୍କ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଟ୍ରିଗାରରେ ଛଅଜଣଙ୍କ ଆଙ୍ଗୁଳିର ଚାପ । ଶେଷ ଆଦେଶର ପ୍ରତ୍ୟାଶାରେ ମୁଖର ସମସ୍ତ ପରିବେଶ । ଠିକ୍ ସେତିକିବେଳେ କେତୋଟି ଦ୍ରୁତ ପାଦଶବ୍ଦ ଶୁଭିଲା । କିଏ ଯେମିତି କେଉଁଠୁ ଦୌଡି ଦୌଡି ଆସୁଛି ।

ତାହାହେଲେ କ’ଣ ମୃତ୍ୟୁଦଣ୍ଡ ବାତିଲ୍ ? ଉପରୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଆସିଗଲା ଶେଷରେ ? ଏବେ ?

ଅସହ୍ୟ ଅସ୍ଥିରତାରେ ଚିତ୍କାର କରି ଉଠିଲା ସ୍କୋୟାର୍ଡ ଲିଡର,ଷ୍ଟପ୍ ।

ଛଅ ଜଣ ସୈନିକଙ୍କ ବନ୍ଧୁକ ଲକ୍ଷ୍ୟମୁହାଁ,ପ୍ରସ୍ତୁତ।

ଛଅ ଜଣ ସୈନିକ ଏକ ଯାନ୍ତ୍ରିକ ଛନ୍ଦରେ ଆବଦ୍ଧ ।

ଛଅଜଣ ସୈନିକଙ୍କ ଛଅଟି ଯାକ ବନ୍ଧୁକ ସ୍କୋୟାର୍ଡ ଲିଡର୍ ର ଚିତ୍କାର ଶୁଣିବା ମାତ୍ରକେ ଗର୍ଜି ଉଠିଥିଲା :

ଗୁଡୁମ୍ ।