ମୋ କଥା ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ରଚନା

Dr. Samidha Vedabala 352 Views
3 Min Read

“ମୋ କଥା ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ରଚନା” ଏକ ଆତ୍ମଜୀବନ ସଂକଳନ। ଉନବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀ ଉପନିବେଶ କଲିକତାର ପେଷାଦାର ଜଣେ ଅଭିନେତ୍ରୀ ବିନୋଦିନୀ ଦାସୀଙ୍କର। ଏ ରଚନା ଗୁଡ଼ିକ ତାଙ୍କର ସଂଘର୍ଷପୂର୍ଣ୍ଣ , ପ୍ରତାଡ଼ିତ ଜୀବନ ଅନୁଭୂତିର ପ୍ରତିବିମ୍ବ । ସେହି ସମୟର ବହୁ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ କଳାକାର ସେ । ଅଭିନୟ ଜଗତରେ, ବହୁ ବିଶିଷ୍ଟ ରଙ୍ଗ ମଂଚ (ଯେମିତି ନ୍ୟାସନାଲ ଥିଏଟର , ଷ୍ଟାର ଆଦି) ର ପ୍ରତିଷ୍ଠାରେ ତାଙ୍କ ଅବଦାନ ଥାଇ ମଧ୍ୟ ଏ ଭଦ୍ର ସମାଜ କେବେ ତାଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ଉଚିତ ସମ୍ମାନ ଦେଇନାହିଁ, ବରଂ ଅପମାନିତ କରିଛି ବାରଙ୍ଗନା ପତିତା ପରି ଶବ୍ଦରେ ସମ୍ବୋଧନ କରି । ଯେମିତି ତଥାକଥିତ ଭଦ୍ରଲୋକ ସମାଜ ତାଙ୍କୁ କେବେ ଉପଯୁକ୍ତ ସମ୍ମାନ ଦେଇନି ସେମିତି ତାଙ୍କ କବିତା ବା ଆତ୍ମଜୀବନୀକୁ ପ୍ରଧ୍ୟାନ୍ୟ ମଧ୍ୟ ଦେଇନି ।

ଶୈଶବ କାଳରୁ ଅଭିନୟ ଜଗତରେ ପାଦ ଦେଇ ସଫଳତାର ଉର୍ଦ୍ଧକୁ ଛୁଇଁଥିଲେ ସେ । କିନ୍ତୁ ନିଜ ରଙ୍ଗ ମଞ୍ଚକୁ ବଞ୍ଚାଇବା ପାଇଁ, ଭଦ୍ର ସମାଜରେ ନିଜର ପରିଚୟ କରିବା ପାଇଁ ଅଭିନୟ ଜଗତରୁ ଅବସର ନେଇଯାଆନ୍ତି ମାତ୍ର ୧୧ ବର୍ଷ ଅଭିନୟ କରି । ହେଲେ ବାରଙ୍ଗନା ପରିବାରରେ ଜନ୍ମର ସତ୍ୟତା  ଏବଂ ପୁରୁଷଧର୍ମୀ ସମାଜରେ ସଂସାର କରିବା ବି ସହଜ ହେଇନଥିଲା ତାଙ୍କ ପାଇଁ । ବହୁ ଶୀଘ୍ର ସଂସାରିକ ଜୀବନଠୁ ଦୁରେଇ କ୍ରମଶଃ ଆଧ୍ୟାତ୍ମ୍ୟ ରାସ୍ତା ଆପଣେଇଥିଲେ । ଏହି ଭଳି ନାନା ଘଟଣା ଓ ଅଭିଜ୍ଞନ୍ତାର କାହାଣୀ ଏଇ “ ମୋ କଥା ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ରଚନା” ।

ପ୍ରାସଙ୍ଗିକ ଭାବେ ଏଠି କହି ରଖିବା ଜରୁରୀ ଯେ ବିନୋଦିନୀ ତାଙ୍କ ଆତ୍ମ କଥାରେ ତାଙ୍କ ବାରଙ୍ଗନା ପରିବାରର ପରିଚୟ କେବେବି  ଗୋପନ ରଖିନାହାନ୍ତି ବରଂ ବାରମ୍ବାର ସେ କଥା ସେ ସ୍ପଷ୍ଟ ଓ ଦ୍ଵିଧାହୀନ ଭାବେ କହିଛନ୍ତି । ଏଠୁ ପ୍ରମାଣିତ ହୁଏ ତାଙ୍କ ଭିତରେ କିଛି ମିଥ୍ୟା ଓ କୁତ୍ରିମତା ନଥିଲା । ସମାଜରେ ତାଙ୍କ ସ୍ଥାନ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ସେ ଖୁବ ସଚେତନ ଥିଲେ । ତାଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟରେ ରଙ୍ଗମଂଚ ଗଢି ତାଙ୍କ ବାରଙ୍ଗନା ପରିଚୟର ଦ୍ୱାହି ଦେଇ ତାଙ୍କୁ ଅଧିକାରରୁ ବଂଚିତ କରାଯାଇଥିଲା । ଆଜିକାଲିର ନାରୀବାଦୀ (ଫେମିନିଷ୍ଟ) ଆଖିରେ ଦେଖିଲେ ଏହା ଘୋର ଅନ୍ୟାୟ । ଏଇଠି କହିବା ଜରୁରୀ ଯେ ରଙ୍ଗମଂଚ ଇତିହାସରେ ଏଯାବତ କୌଣସି ରଂଗମଂଚ ଜଣେ ଅଭିନେତ୍ରୀଙ୍କ ପାଇଁ ଭାଙ୍ଗିନି , ଭାଙ୍ଗିଛି ପୁରୁଷ ପ୍ରଧାନ ନେତୃତ୍ୱର ଉତ୍ସୃଙ୍ଖଳତା , ଜିଦ ଓ ଖାମଖିଆଲିପଣ ପାଇଁ ।

ବହୁବାର କିଣା-ବିକା ପରେ ଯେତେବେଳେ ରଂଗମଂଚ ଗଢି ଉଠିଲା ,ବିନୋଦିନୀଙ୍କୁ ପ୍ରତିଶୃତି ଦିଆଯାଇଥିଲା ରଙ୍ଗାଳୟର ନାଁ ହେବ ବି-ଥିଏଟର । ଏଇ ପ୍ରତିଶୃତି ବିନୋଦିନୀଙ୍କର  ଦାବି ନଥିଲା, ଅଜାତିତ ଭାବେ ତାଙ୍କୁ ଦିଆଯାଇଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଥିଏଟର ତିଆରି ପରେ ତାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ କୌଣସି ପରାମର୍ଶ ନ କରି, ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଗୋଚରଭାବେ ନାମକରଣ ହେଲା ‘ଷ୍ଟାର ଥିଏଟର‘ – ସେ ଏଥିରେ ମାନସିକ ଆଘାତ ପାଇଥିଲେ । ଏହି ଥିଏଟର ତିଆରି କରିବା ପାଇଁ ସେ ନିଜକୁ ସମର୍ପି ଦେଇଥିଲେ ,ବିକ୍ରି କରିଦେଇଥିଲେ , ପରମ ଉତ୍ସାହ ସହିତ ବହୁ ପରିଶ୍ରମ କରିଥିଲେ । ଏମିତିକି ଝୁଡି ଧରି ନିଜେ ମାଟି ବି ବୋହି ଥିଲେ ,ଅଥଚ ଥିଏଟର ରେଜିଷ୍ଟ୍ରସନ ଆଗ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବିନୋଦିନୀଙ୍କୁ ସବୁ ଗୋପନ ରଖାଯାଇଥିଲା ।

ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତିମାନେ ତାଙ୍କ ପରିଶ୍ରମର ଶ୍ରେୟ ଦେବାରେ ଛଳନା କରିଛନ୍ତି ତାଙ୍କ ଆତ୍ମଜୀବନୀ ବା କେମିତି ଆପଣେଇ ପାରିଥାନ୍ତେ? ବିନୋଦିନୀଙ୍କର ଏହିସବୁ ଲେଖାକୁ ବହୁ ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସ୍ଥାନ ଦେଇନି ସମାଜ । ବହୁ ଭାବରେ ସମାଲୋଚନା ନିଶ୍ଚୟ କରିଛି । ବହୁ ସମୟ  ପରେ ରଚନା ଗୁଡ଼ିକ ବିଭିନ୍ନ ସମୟରେ, ନାନା ସଂକଳନରେ ଆବଶ୍ୟକ ଅନୁସାରେ ମାର୍ଜିତ ଓ ମୂଲ୍ୟାଙ୍କନ ହୋଇ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଛି । ଉକ୍ତ ରଚନାଟିରେ ଏହିଭଳି କିଛି ଲେଖାର ସଂକଳନ ରହିଛି ଯାହା ଆମର ଏହି ପତ୍ରିକାରେ ଅନୁକ୍ରମ ଭାବେ ପ୍ରକାଶିତ ହବ ।

ମୂଳ ଲେଖା – ବିନୋଦିନୀ ଦାସୀ

ଭାଷାନ୍ତର – ସମିଧା ବେଦବାଳା

 

PHOTO CREDIT – https://www.google.com/search?q=nati+binodini&sxsrf=ALeKk0380DzinyM4K9zfC_pal1zKIVU4Eg:1616325375385&tbm=isch&source=iu&ictx=1&fir=3ryVMqWzYISPuM%252CoBt8A41qnR7NbM%252C_&vet=1&usg=AI4_-kTuGRowWkhRr11eyKSvaTh8GkJ0zQ&sa=X&ved=2ahUKEwjV_NyeocHvAhUf7XMBHfD2BXMQ_h16BAglEAE#imgrc=3xZT3UU2GYrRdM

Share This Article
ସୀତାରର କଳାକାର, ଅଧ୍ୟାପିକା (ସଙ୍ଗୀତ ବିଭାଗ, ସିକିମ୍ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ) Samidha Vedabala (Ph.D., Rabindra Bharati University, Kolkata), a performer and researcher of Indian Classical Music, Sitar. She has been working as an assistant professor of music in the Department of Music at Sikkim University since 2011. Along with performance in music, she is actively involved in academic research in Indian music. She has published two books and many academic journals. Her professional and academic association with Sitar inspires her to continue writing on the instrument and its various aspects. Her book titled "Sitar Music: The Dynamics of Structure and Its Playing Techniques" is one of them. Her work has been the source of information for one of the documentaries on Sitar in the UK. She has also attended many national and international seminars on sitar music. As a writer, Dr. Samidha has been associated with Samadhwani for over a decade.
Exit mobile version